Σε εξέλιξη βρίσκεται μια επιχείρηση προσπάθειας παρεμπόδισης των Αμερικανών μαθητών από την πρόσβαση τους σε έργα κλασικής λογοτεχνίας, όπως ο Βασιλίας Ληρ ή η Οδύσσεια κατηγορώντας τα κείμενα για βία και ρατσισμό.
Τα γεγονότα έφερε στο προσκήνιo με άρθρο της η εφημερίδα «Wall Street Journal».
Με το σύνθημα #DisruptTexts («Διακοπή κειμένων»), ιδεολόγοι, δάσκαλοι σε σχολεία αλλά και «ταραξίες» του Τwitter διαδίδουν θεωρίες κατά των κλασικών κειμένων – από τον Όμηρο έως τον Φ. Σκοτ Φίτζεραλντ.
Κεντρικό τους σύνθημα είναι ότι στη σημερινή εποχή δεν έχουν θέση στην εκπαίδευση κείμενα που γράφτηκαν 100 χρόνια και πίσω και περιγράφουν περιστατικά βίας, ρατσισμού, μισογυνισμού που αφορούσαν άλλες κοινωνίες, παρωχημένες πλέον. Θεωρούν πως «μπερδεύουν» ψυχολογικά τους νέους και τους μεταδίδουν λάθος μηνύματα συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με την θεωρία τους, τα παιδιά θα πρέπει να διαβάζουν έργα που παραπέμπουν μόνον στη γλώσσα και τις συμπεριφορές που χρησιμοποιούμε σήμερα και να αποφεύγουν ειδικά εκείνα τα έργα στα οποία ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο αντισημιτισμός και άλλες μορφές μίσους είναι ο «κανόνας». Με άλλα λόγια θέλουν και ζητούν να «διαγραφούν» από τα σχολικά κείμενα έργα του Ομήρου, του Σαίξπηρ, του Νίτσε και πάρα πολλών άλλων κλασσικών.
«Είμαστε πολύ περήφανοι να λέμε ότι η Oδύσσεια αφαιρέθηκε φέτος από το πρόγραμμα σπουδών!» αναφέρουν καθηγητές του σχολείου της Μασσαχουσέτης που έκοψε την Οδύσσεια από την διδασκαλία στις τάξεις του Δημοτικού, θεωρώντας ότι ο Ομηρος γράφει σεξιστικά και ρατσιστικά!
Τα ίδια πιστεύει και η γνωστή μυθιστοριογράφος Πάτμα Βενκατραμάν, όπως γράφει σε άρθρο της στη σχολική επιθεώρηση «School Library Journal», σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Wall Street Journal». «Κανένας συγγραφέας δεν είναι αρκετά πολύτιμος», όσο μεγάλος και αν είναι, για την μυθιστοριογράφο Βενκατραμάν.
Σε ό,τι αφορά τον Σαίξπηρ, η ίδια επισημαίνει ότι έζησε σε μια εποχή που επικράτησαν τα αισθήματα μίσους, κατά συνέπεια κινδυνεύει να περάσει στον αναγνώστη ένα υποσυνείδητο μήνυμα ότι η ακαδημαϊκή αριστεία υπερτερεί της ρητορικής του μίσους.
«Οι λεπτές πολυπλοκότητες της λογοτεχνίας απαλύνονται στην ακατέργαστη διακλάδωση των «διατομεακών» αγώνων εξουσίας», υποστηρίζει ο καθηγητής Αγγλικών του Σιάτλ, Έβιν Σιν.
Η εκστρατεία «διακοπής κειμένων» έγινε πρόσφατα περισσότερο γνωστή στο ευρύ κοινό όταν η δασκάλα που τάσσεται κατά του ρατσισμού, Λορένα Ζερμάν, παραπονέθηκε δημοσίως ότι πολλά κλασικά έργα γράφτηκαν πριν από 70 χρόνια: «Σκεφτείτε την αμερικανική κοινωνία πριν από τόσα χρόνια και τις αξίες που διαμόρφωσαν στη συνέχεια αυτό το έθνος. Αυτό είναι που υπάρχει σε αυτά τα βιβλία».
«Είναι τραγωδία το γεγονός ότι, αυτό το κίνημα κατά της διανόησης με στόχο την απαγόρευση των κλασικών κερδίζει έδαφος μεταξύ των εκπαιδευτικών και της εκδοτικής βιομηχανίας», επισημαίνει από την πλευρά του ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Τζον ντελ Αρόζoν, υποστηρίζοντας με θέσμη τις απόψεις της κυρίας Κλουές και προσθέτει πως «η διαγραφή της ιστορίας των μεγάλων έργων περιορίζει μόνο την ικανότητα των παιδιών να μορφωθούν σωστά».
«Έάν υπάρχει κάτι κακό στην κλασική λογοτεχνία, πηγάζει από τη μη διδασκαλία της. Οι μαθητές που δεν δικαιούνται να διαβάσουν θεμελιώδη κείμενα, μπορεί να φανταστούν τον εαυτό τους τυχερό… αυτό είναι που θέλουν οι άνθρωποι που στηρίζουν την εκστρατεία #DisruptTexts – αλλά σε σύγκριση με τους καλύτερα μορφωμένους συνομηλίκους τους, θα υποφέρουν από γλωσσική φτώχεια και πολιτιστικές αναφορές. Το χειρότερο, δεν το γνωρίζουν καν», σχολιάζει με δηκτικότητα το άρθρο της εφημερίδας.
