Μετά λοιπόν από το φαγοπότι και το μάζεμα του χαμού, κατά τις 5.30, αράξαμε με ρακόμελα.
Σκυλί έχει δει κι αποειδει με τη ζητιανιά και ξαπλώνει στη μαξιλάρα, το παιδί κοντεύει να κόψει φλεβες από τη βαρεμάρα με τους μεγαλους, και η γιαγιά έτοιμη για αποσύνθεση, την συνοδεύει η μαμά στο σπίτι της στον ίδιο όροφο.
Από τη Χριστίνα Γ.
Ξαφνικά ξανάρχεται η μάνα μου και λέει έντρομη´´άνοιξαν το διαμέρισμα του διπλανού,το έχουν κάνει άνω κάτω, και είναι μέσα μια γυναίκα και καπνίζει´´. Αστραψαν τα μάτια του παιδιού, που επιτέλους θα ζούσε μια περιπέτεια!
Βγαίνω έξω, (πέρλα,τιρμπανι, διχτυωτό καλσόν κι αρβύλα..έχουν σημασία αυτά, θα δεις), το παιδί από πίσω μου κατενθουσιασμένο, και βλέπω την κυρία Ο, την άλλη διπλανή, με παντόφλα, πυτζάμα, με μαλλί ακαταλόγιστο, αλλόφρων, να ζει μια Αγκάθα Κρίστι ότι θα μας σφάξουν στα ίδια μας τα σπίτια κλπ…Η διαχειρίστρια κυρία Δ ψάχνει στο τηλέφωνο τον έρημο τον ιδιοκτήτη που έπεσε θύμα ληστείας.
Ωστόσο η μυστηριώδης γυναίκα εξαφανίστηκε…τα σενάρια πολλά ´´να δεις ήταν πρώην του και ήρθε για εκδίκηση, μήπως υπάρχει πτώμα στο μέσα δωμάτιο (ναι, ειπώθηκε αυτό), ή την περίμεναν από κάτω η υπόλοιπη συμμορία με τα κλεψιμέικα´´ κι άλλα τέτοια…´Να καλέσουμε την αστυνομία´ λένε. Εγώ ξαναεπιστρέφω μέσα να συνεχίσω τα βινύλια, ρακόμελα κλπ.
Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι μου, ανοίγω και βλέπω την μάνα μου, την κυρία Ο, την κυρία Δ, και 2 μπάτσους με την κουκούλα στο κεφάλι, που διεκρινες από τα μάτια τους ότι ήταν δεν ήταν 20χρονα. Γεια σας μου λένε, Χρόνια Πολλά απαντώ, και αφού τα λέμε για το έγκλημα, με διάφορα τηλέφωνα να χτυπούν και για τα Χρόνια Πολλά για τη γιορτή μου κλπ, προτείνω να κλείσουν κάπως την πόρτα του άτυχου ,γιατί όλη τη νύχτα πως θα έμενε έτσι ανοιχτό το σπίτι;´´Δεν μπορούμε κυρία μου εμείς να κάνουμε τέτοιο πράγμα αν δεν γίνει μήνυση κλπ´´…κι αφου τους μεταφέρω ευγενικά στον υπόλοιπο όροφο, προς τον τόπο του εγκλήματος, γιατί αρχίζω και κουράζομαι, ξαναγυρνάω πίσω να τελειώσω με τους άλλους το ρημαδορακόμελο.
Μετά από 10 λεπτά ακούμε φασαρία με έντονες φωνές στα ελληνικά και στα αγγλικά. Ανοίγω πόρτα, πλησιάζω και βλέπω την κυρία Ο να βρίζεται στα αγγλικά (που δεν ξέρει), από έναν Αγγλο με πατερίτσα, πυτζάμα, παντόφλα, ο οποίος της λέει φακ γιου!και η κυρία Ο απαντά φαΤ γιου ρε!,την κυρία Δ να μιλάει στο κινητο με το θύμα, ο οποίος ήταν στο Ναύπλιο για ρεβεγιόν, τη γιαγιά ζόμπι να λέει ´´Παναγία μου τι θέλει η αστυνομία εδώ; Μαίρη που είσαι;´´,και μια Αγγλίδα, η οποία μόλις κατάλαβε ότι είμαι η μόνη που ξέρω αγγλικά, μονο που δεν με προσκύνησε..και μου εξηγεί λοιπόν ότι η κόρη της είναι διπολική με αντιψυχωσικά φάρμακα, μπέρδεψε το διαμέρισμα της, γιατί είναι ακριβώς στο ίδιο σημείο αλλά στον 3ο όροφο, έχασε τα κλειδιά και εσπασε την πόρτα να μπει στο σπίτι της μάνας της, όπως νόμιζε..εκείνη λοιπον τη στιγμή είναι που την πέτυχαν να καπνίζει, γιατί φαντάσου πόσο κουφάθηκε που είδε άλλα αντικείμενα κλπ.
Σε όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας, δεν έχω προλάβει να ενημερώσω τους παρευρισκόμενους-γιατί όλη η οικογένεια ήταν υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων, και η κυρία που μιλούσα, οπότε υπήρχε μια δυσκολία στην επικοινωνία-,οι κυρίες Ο και Δ ζουνε το τέλειο έγκλημα…Ρε, τους λέω μισό λεπτο ρε…και τους εξηγώ…σιωπη απογοήτευσης…καθόλη τη διάρκεια το φως του ορόφου έσβηνε, κι έπρεπε κάποιος να το ανάβει…βγαίνει και η αδερφή μου με το φόρεμα από λα-λα-λάντ και λέει´τι έγινε ρε παιδιά;´´και απαντά η μάνα μου στα σκοτάδια´ορίστε τι θέλετε;,´και λέει η αδερφή μου´εγώ είμαι ρε μάνα´, και ανοίγει το φως…κλαίει η Αγγλίδα because is the worst Christmas ever, την παρηγορώ, ο Αγγλος πατέρας της κοπέλας που έσπασε την πόρτα, μας στολίζει κανονικά γιατί απορεί how the bloody hell you cannot understand the situation, and what is your fucking problem anyway?. Τον αγνοώ, το παιδί έχει εστιάσει και συμπασχει με την κυρία Ο, η οποία συνεχίζει να σπέρνει τις αμφιβολίες για το άνω κάτω του σπιτιού, το οποίο απλά είναι ακατάστατο γιατί ο άνθρωπος δεν καθαρίζει ρε αδερφέ, έτσι από άποψη, την αγριοκοιτώ, κι αποχωρώ.
Να σημειωθεί ότι καθόλη τη διάρκεια, ο γαμπρός μου συνέχιζε τα ρακόμελα μόνος του, ανέμελος, ζώντας ένα ρεβεγιόν. Ο σκύλος με αυτά και με τούτα γαύγιζε όλη την ώρα, και από τον σαματά, και επειδή κατουριόταν, και πανω στην ένταση ακουγόταν ένα συναυλιακό-στερεοφωνικό απο όλους ´Σκάσε κι εσύ ρε Πέπε´!
Και πες μου τώρα εσύ..τι να μας πουν οι γαλλικές κωμωδίες, οι ιταλικές, και ο φλούφλης ο Αλμοδοβάρ;
Μέρι Κρίστμας το γιου του!
