Το νέο κύμα της πανδημίας προκαλεί κόπωση και ανάμεικτες αντιδράσεις στις κοινωνίες.
Οι κυβερνήσεις κλιμακώνουν τα μέτρα και τους περιορισμούς, όμως δεν έχουμε πια την ομόθυμη αντίδραση των κοινωνιών και τη συμμόρφωσή τους στα μέτρα που είδαμε την άνοιξη.
Υπάρχει φόβος, αλλά εμφανίζεται και κόπωση – φαινόμενο που παρατηρείται όταν μια συνθήκη κινδύνου «κανονικοποιείται», όπως υπάρχει και αντίδραση στο κοινωνικό κόστος κάτι που φαίνεται σε κινητοποιήσεις που ξεσπούν.
Το πώς θα εξελιχθούν οι αντιδράσεις των κοινωνιών είναι κάτι που θα φανεί το επόμενο διάστημα. Μπορεί ο φόβος και η ανησυχία να οδηγήσει σε μια αποδοχή των μέτρων, μπορεί όμως να έχουμε και αυξανόμενη δυσπιστία που θα τροφοδοτείται από τη διάχυτη αίσθηση ότι οι κυβερνήσεις ούτε σχέδιο έχουν, ούτε εκμεταλλεύτηκαν αποτελεσματικά τον όποιο χρόνο κέρδισαν την άνοιξη.
